Auteur: Marloes

Overleg

Tijdens een voedzaam ontbijt met American Pancakes en aardbeitjes werd er druk overlegd. Lukt het om de los te komen bij de ingang van het Kimstergat. Het water stijgt, de wind trekt aan en de stroming is flink. We moeten moeite doen om het anker eruit te krijgen. In sneltreinvaart wordt het fok gehesen en het zeil. Het lukt ons los te komen en richting de vaargeul te varen.

Plots schiet de Fok los. Met deze wind allemaal met een hoop geklapper. De fokkeschoot blijkt losgeschoten te zijn. We laten het fok weer zakken om de schoot weer aan het fok vast te maken. Onder continue peilen van de waterdiepte gaan we zo laat mogelijk overstag en kruisen we op richting Harlingen. We hebben de vaart erin en het gaat allemaal soepel. Bij de wachtwissel besluiten de meeste op te blijven, zodat we elkaar kunnen helpen. Want het waait flink!

Afhankelijkheid en dankbaarheid

Als je 72 uur gaat varen op het wad zonder gebruik van motor en GPS of andere digitale ontwikkelingen is er een ding echt onmisbaar en dat is een zaklamp, een hele goede heb je nodig, zodat je de boeien in de nacht kunt vinden en weet waar je vaart. Als je het alleen op de sterren en de lichtpuntjes aan land (zoals de vuurtoren van Ameland) moet doen, wordt het zeker met harde wind erg spannend.

We dachten twee hele goede lampen te hebben gekocht van NEBO, 12K lumen. De watersport winkels verkopen ze als zoete broodjes.. Het is een instapmodel, maar met 5 licht standen, 220 meter plus bereik, oplaadbaar, 12uur accuduur en bij volvermogen gebruik minimaal 4 uur, dachten wij, dit moet wel goedkomen..

Julie raden het al, ondanks dat de lampen volledig opgeladen waren en ook overdag aan de energiebron hingen… Waren de lampen vannacht leeg. Ze schijnen helemaal niet ver en hebben ook geen goede spotlight. Deze zaklampen zijn echt waardeloos en heb je niets aan. En nu merk je hoe afhankelijk je bent van licht.

Een lichtpuntje hebben wij deze ZBR in ons midden. Pim van de Trui vaart met ons mee, Iemand met zeer goede kennis van het wad en ook goed voorbereid. Hij had nog een kleine Chinese zaklamp mee en dat is onze redding deze ZBR. Met deze zaklamp zijn we gelukkig in staat om de boeien te vinden en zo droog te vallen op de plek waar we tijdens de voorspelde storm morgen het veiligst denken te liggen als we niet kunnen varen. Het is 04.00 uur. Tijd om even te rusten terwijl er 2 de wacht houden.

De sterren wijzen je de weg.

Nachtvaren het is iets heel bijzonders. Je ziet geen hand voor ogen, althans, soms… Kaartlezen is een uitdaging..rode lampjes zijn onmisbaar anders wordt je erdoor verblindt. Soms als het bewolkt is, is het pikdonker. En op andere momenten zie je de mooiste sterrenhemel ooit. Niet op een foto vast te leggen, maar wel in je herinneringen.

Zon en Zen

We varen ver de Piet Scheve plaat. En jawel, het is er.zo smal, we lopen vast. We doen een hoop.moeite om los te komen totdat we besluiten het anker uit te lopen. Gelukkig heeft Guus een droogpak en zwemt hij als een zeehondje terug naar onze boot. We komen direct weer los en worden al snel beloont met een prachtig uitzicht, rust en stilte. Wat is het hier mooi!

Koken op de botter.

We missen dit jaar onze vaste schipper en kok, maar op deze momenten is hij er toch een beetje bij. Vandaag eten we Rendang met rijst, naanbrood, gebakken uitjes, selderij, sambal en kroepoek. Tijdens het zeilen wordt de maaltijd die thuis al zo veel mogelijk was voorbereid gemaakt. Er is niet veel wind, dus we moeten blijven zeilen om niet tegen de zandplaat aangedrukt te worden.

De maaltijd was zoals altijd tijdens de ZBR erg lekker!