We leven in een tijd waarin veel mensen bijna vastgeplakt zijn aan hun telefoon. Bang om iets te missen en niet gezien te worden. Kijk eens wat vaker om je heen, dan merk je wat je allemaal mist en ga je weer zien.
Auteur: Marloes
AM1 heeft nog een puntje gepakt
We gaan west uit, 270 graden. We hijsen de zeilen en gaan weer op pad. We willen uit de geul, maar besluiten toch een poging te wagen richting Noorderhaaks.
We hebben een nieuw kompas. Het is een mooi ding, maar het wijkt 15 dragen af. Dat moet je er toch vanaf trekken? Nee het moest erbij. En dan gaat het even niet meer volgens plan. We varen 30 graden te veel naar het westen en pakken nog een puntje… Een puntje van de zandplaat. Niet zo gunstig, we liggen stil. En goed ook.
We blijven positief. Dit is een plek waar we nog niet eerder hebben vastgelegen. Straks kunnen we wadlopen in de nacht. De geulen bekijken en zien hoever we werkelijk uit koers zijn geraakt. We kunnen rustig slapen, zonder met je voeten of je hoofd naar beneden te liggen.
We zetten de zomertent op. Het kooktoestel verwarmt als snel de ruimte. Er is warme soep, met zelfgebakken rozijnenbrood en we genieten. Wij hebben onze eigen glamping op zee met een prachtig uitzicht. Den Helder by night, de veerdienst naar Texel zet zijn lampen aan. We zwaaien nog even naar Riekus, zal hij het hebben gezien?
Om 00.00 gaat de wekker. Dan gaan we het wad op en het anker uitzetten, om 06.00 gaan we een dappere poging wagen om los te komen.

Het Amsteldiep – AM1
Ankeren in het Amsteldiep. Een geul waar je echt netjes doorheen moeten varen anders lig je vast. Het tij is gunstig, de wind is goed. Maar waar zijn de tonnen van het Amsteldiep? Met onze verrekijker proberen we de tonnen te spotten. We raken van koers, het fok zit klem, de wind trekt aan. We laten de zeilen zakken, want willen toch een rif in het zeil en ondertussen goed blijven zoeken naar die tonnen. De tonnen zien we niet. Dan maar drie peilingen op de kant en met behulp van de kaart weten waar we al snel waar we zitten. Het zicht is niet optimaal. Ondertussen peilen we de diepte, links en rechts van de boot. We lopen vast en komen we gelukkig ook weer los. Het water wordt weer dieper. We zitten in de geul van het Amsteldiep. De tonnen zijn er niet, maar we weten het zeker. Hier moeten we ankeren. We moeten ver genoeg doorvaren, anders geldt het niet. Dus dat doen we. We peilen opnieuw. Blijven 10 minuten liggen. De eerste punten van de ZBR zijn een feit.

De start – AM1
De wind is gunstig voor ons eerder uitgedachte plan. Om 17.00 toeteren we zelf voor het startsein. Twee minuten later hijsen we de zeilen en gaan we over de startlijn in Den Oever. Tot over 72 uur!
De game is on!
Eerdere edities gingen we direct richting Harlingen. Dit jaar hebben we een ander plan. We gaan west uit, de andere kant op.


De AM1 op avontuur naar het wad.

de AM1 is vandaag vertrokken richting Enkhuizen om morgen in Den Oever aan te komen. Vanaf Den Oever zal donderdag om 17.00 uur het startsein klinken van de Zachtebedrace. Een 72 uur lange zeiltocht met uitdagende opdrachten verdeeld over het wad. Onze bedoeling is om dit jaar ook weer Ameland te bereiken en op tijd weer terug te zijn, ondertussen punten halen door op bepaalde plekken droog te vallen, een ton aan te tikken of een lintje op de kant op te hangen. We krijgen ook nog een cadeautje met een nog onbekende opdracht, heel leuk.
Wij mogen geen gebruik maken van de motor of GPS, wij zullen ons verplaatsen door te zeilen, te roeien, te bomen, de botter voort te trekken of misschien zelfs wel door te wrikken.
Een kompas en een goede waterkaart wijst ons de weg. Nu zorgen dat we fit genoeg blijven en goed opletten dat we niet ongewenst vast komen te liggen op een zandplaat en we op tijd weer terug zijn voor de finish op zondag om uiterlijk 17.00.
Wij varen met 8 personen in twee ploegen. Ja, dus ook in de nacht. Via onze nieuwspagina op onze website kunt u ons blijven volgen. Via een mobiel proberen we als er bereik is foto’s en of blogs te plaatsen. Wilt u ook lezen wat andere deelnemende schepen doen, kijk dan ook eens op de Facebookpagina “Zachtebedrace”.
Wij hebben er ontzettend veel zin en houden jullie op de hoogte van ons avontuur.
Tot binnenkort!
Namens het Team AM1-ZBR 2025
de AM1 is gefinished!
Om 13.10 vaart de AM1 over de finish en proberen we onder zeil de Historische hoek binnen te lopen. Helaas liggen alle boxen vol en moeten we toch de motor aanzetten om aan te leggen in de Wadden haven.
De zachtebedrace 2024 zit erop! Nog even wachten op de laatste boten die binnenkomen en natuurlijk de resultaten.
We hebben genoten en alle facetten van een ZBR zijn weer voorbij gekomen. Zon, wind, regen, storm. Slapen, eten en putsen. We maken er een nieuw werkwoord van. Twee sardientjes in een blik, werden 8 haringen in een ton. Het is gelukt om het vooronder te vullen met 8 personen en nog te slapen ook! Zouden we moe geweest zijn! Ja!, we hebben kunnen ontspannen, maar ook heel hard moeten werken. We hebben gelachen en goede gesprekken gevoerd met elkaar. We zijn droog gevallen, vastgelopen, hebben het anker uitgelopen. In onderbroek via de Kluiverboom naar de kant gekropen om een vlaggetje ibin Roptazeil achter te laten. We hebben de schipper van een polyester kajuitboot bang gemaakt toen wij met onze 18 ton zware botter op hem afkwamen. We hebben wad gelopen, zeehonden gezien, we hebben de mast beklommen omdat de kluiverval uit het blok was gelopen en Guus heeft met een droogpak gezwommen tegen de stroming in! (Nooit je ankerlijn loslaten. :)) We hebben mooie sterrenhemels, prachtige zons op- en ondergangen gezien. We hebben gevaren in het donker en natuurlijk overdag en heel veel gevaren met de kluiver. Helaas lukt dat laatste even niet meer na een contact met een Dukdalf, maar gelukkig zijn we allen ongedeerd en is de schade te herstellen. We hebben gejut en zijn wat vergeten. Een ankerbol aan een ander schip vastleggen is niet handig, dat weten we, maar heel soms heb je geen keus. Bij de ZBR merk je dat vermoeidheid je vergeetachtig maakt. (Ankerbol wordt hopelijk vanavond nog opgehaald) We hebben heerlijk gegeten, waarbij de avondmaaltijden de enige echte gezamelijke rustmomenten zijn en de maaltijden veelal onder zeil bereid zijn. We hebben genoten. Meedoen aan de ZBR is een feestje, waar je ontzettend veel van leert en mooie herinneringen maakt. Dank aan de drie schippers HansvS, Coen én Pim van de BU130/Trui die ons hebben aangestuurd, zodat we dit met elkaar tot een succes hebben kunnen brengen.


Zachte(bed) zoete Wentelteefjes
Bij de ton waar we naar bakboord moeten afbuigen zien we de Zilveren Maan bij de boomstaken voor anker liggen. We hoopte dat het water al diep genoeg was, maar liepen zelfs in de geul vast. Het is rond de klok van 7 uur. Om 08.00 is de wissel van de wacht. Een mooi moment voor een warm ontbijt. Wentelteefjes.. een aantal van ons eet dit voor het eerst. De boot begint al snel weer los te geraken. Ik bak stug door terwijl de zeilen worden gehesen en het team weer wisselt. Wij doen nog even de afwas en pakken nog een uurtje rust. De laatste dag van de zachtebed race loopt altijd een beetje anders. We willen natuurlijk met zijn allen nog net die laatste puntjes binnenhalen en allemaal willen we de finish meemaken.





De Hondenwacht aflossen.
Om 04.00 is het weer onze beurt. Wederom een prachtige sterrenhemel boven ons hoofd. Zo veel sterren te zien, dat we even goed moesten kijken waar De Grote Beer was.
Deze wacht kleurt alles rood. Dat is nml het enige licht wat je niet verblind tijdens het varen en toch de mogelijkheid geeft iets te zien. Het heeft iets magisch. Het schuim van de riggels op de platen is goed te zien. En nu zijn de boeien verlicht. De zon komt op. Het is koud en ondanks je handschoenen, voel je na een uur je vingers niet meer. Ook daar hebben we een trucje voor. We zetten thee en dan kan je je handen even opwarmen aan de fluitketel of kopje thee.
We zeilen naar de Zachtebed. Dat is een driehoek die gevaren moet worden rondom een plaat. Vlak voor de start van de zachte bed maken we een mooie gijp. We moeten de tonnen strak volgen want het is nog laag water. Dus de driehoek op de GPS wordt een kleine boog.





