Categorie: Nieuws

Om 13.10 vaart de AM1 over de finish en proberen we onder zeil de Historische hoek binnen te lopen. Helaas liggen alle boxen vol en moeten we toch de motor aanzetten om aan te leggen in de Wadden haven.

De zachtebedrace 2024 zit erop! Nog even wachten op de laatste boten die binnenkomen en natuurlijk de resultaten.

We hebben genoten en alle facetten van een ZBR zijn weer voorbij gekomen. Zon, wind, regen, storm. Slapen, eten en putsen. We maken er een nieuw werkwoord van. Twee sardientjes in een blik, werden 8 haringen in een ton. Het is gelukt om het vooronder te vullen met 8 personen en nog te slapen ook! Zouden we moe geweest zijn! Ja!, we hebben kunnen ontspannen, maar ook heel hard moeten werken. We hebben gelachen en goede gesprekken gevoerd met elkaar. We zijn droog gevallen, vastgelopen, hebben het anker uitgelopen. In onderbroek via de Kluiverboom naar de kant gekropen om een vlaggetje ibin Roptazeil achter te laten. We hebben de schipper van een polyester kajuitboot bang gemaakt toen wij met onze 18 ton zware botter op hem afkwamen. We hebben wad gelopen, zeehonden gezien, we hebben de mast beklommen omdat de kluiverval uit het blok was gelopen en Guus heeft met een droogpak gezwommen tegen de stroming in! (Nooit je ankerlijn loslaten. :)) We hebben mooie sterrenhemels, prachtige zons op- en ondergangen gezien. We hebben gevaren in het donker en natuurlijk overdag en heel veel gevaren met de kluiver. Helaas lukt dat laatste even niet meer na een contact met een Dukdalf, maar gelukkig zijn we allen ongedeerd en is de schade te herstellen. We hebben gejut en zijn wat vergeten. Een ankerbol aan een ander schip vastleggen is niet handig, dat weten we, maar heel soms heb je geen keus. Bij de ZBR merk je dat vermoeidheid je vergeetachtig maakt. (Ankerbol wordt hopelijk vanavond nog opgehaald) We hebben heerlijk gegeten, waarbij de avondmaaltijden de enige echte gezamelijke rustmomenten zijn en de maaltijden veelal onder zeil bereid zijn. We hebben genoten. Meedoen aan de ZBR is een feestje, waar je ontzettend veel van leert en mooie herinneringen maakt. Dank aan de drie schippers HansvS, Coen én Pim van de BU130/Trui die ons hebben aangestuurd, zodat we dit met elkaar tot een succes hebben kunnen brengen.

Bij de ton waar we naar bakboord moeten afbuigen zien we de Zilveren Maan bij de boomstaken voor anker liggen. We hoopte dat het water al diep genoeg was, maar liepen zelfs in de geul vast. Het is rond de klok van 7 uur. Om 08.00 is de wissel van de wacht. Een mooi moment voor een warm ontbijt. Wentelteefjes.. een aantal van ons eet dit voor het eerst. De boot begint al snel weer los te geraken. Ik bak stug door terwijl de zeilen worden gehesen en het team weer wisselt. Wij doen nog even de afwas en pakken nog een uurtje rust. De laatste dag van de zachtebed race loopt altijd een beetje anders. We willen natuurlijk met zijn allen nog net die laatste puntjes binnenhalen en allemaal willen we de finish meemaken.

Om 04.00 is het weer onze beurt. Wederom een prachtige sterrenhemel boven ons hoofd. Zo veel sterren te zien, dat we even goed moesten kijken waar De Grote Beer was.

Deze wacht kleurt alles rood. Dat is nml het enige licht wat je niet verblind tijdens het varen en toch de mogelijkheid geeft iets te zien. Het heeft iets magisch. Het schuim van de riggels op de platen is goed te zien. En nu zijn de boeien verlicht. De zon komt op. Het is koud en ondanks je handschoenen, voel je na een uur je vingers niet meer. Ook daar hebben we een trucje voor. We zetten thee en dan kan je je handen even opwarmen aan de fluitketel of kopje thee.

We zeilen naar de Zachtebed. Dat is een driehoek die gevaren moet worden rondom een plaat. Vlak voor de start van de zachte bed maken we een mooie gijp. We moeten de tonnen strak volgen want het is nog laag water. Dus de driehoek op de GPS wordt een kleine boog.

Vanwege de harde wind, besluit de wedstrijdcommissie de wedstrijd tijdelijk stil te leggen. We moeten zo snel als mogelijk een veilige haven zoeken eventueel mogen we hiervoor de motor gebruiken. Harlingen was al de plek waar we naartoe zouden gaan. Maar nu dus iets sneller. We besluiten te stoppen met opkruisen en gaan met tegenwindse koers op de motor verder. De golven trekken aan en we worden behoorlijk nat gesproeid. Maar de zon schijnt ook en we besluiten daar even van te genieten. Omdat we niet meer tegenwind in varen en nog iets sneller te gaan fabriceert schipper Hans een Maona zeiltje. Het werkt, we varen een halve knoop sneller. Om 15.30 komen we aan in Harlingen. We hadden een warm welkom, want de ST130 en de Zilveren Maan zijn er ook. Ook dat is ZBR, creatief omgaan met de middelen die je hebt en elkaars verhalen delen als je elkaar weer ziet.